پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

حرف روحانی «صرفا» در پاسخ به خبرنگار روزنامه جوان نبود. بهتر است بگوییم «اصلا» مخاطب او این خبرنگار نبود بلکه خطاب او به کسانی بود که از مدت‌ها قبل پروژه «بنی‌صدر» سازی روحانی را کلید زدند و به انواع شیوه‌ها خواستند او را در مقابل نظام یا به طور دقیق‌تر در مقابل شخص حضرت آیت‌الله خامنه‌ای نشان دهند، اما موفق نشده‌اند.

سخنرانی روز چهارشنبه روحانی درباره جنگ و صلح و بیان روایاتی از امام‌حسن(ع) بهانه‌ای تازه برای مخالفان شد تا در رفتاری سؤال برانگیزو بحث برانگیز درخواست اعدام رئیس جمهوری را بدهند.بدون هیچ توضیحی درباره آن‌که این موج توهین‌ها و تهدیدها قرار است کدام مشکل بر زمین مانده مردم را حل کند. این موج البته از همان روزهای ابتدای آغاز به کار مجلس شروع شده بود، آنجا که عده‌ای از منتخبان تازه کار، مدعی استیضاح رئیس جمهوری شدند.

رئیس سازمان نقشه برداری برخلاف رویه جاری بجای پرداختن به امور تخصصی تحت مدیریت ، وارد مباحث سیاسی شده و بیان داشته که مجلس یازدهم از همان ابتدا خود را از سایر مجالس تفکیک کرد و به خود لفظ «انقلابی» را نسبت داد که من از جمله مخالفین بودم‌ زیرا فقط یک کلمه انقلاب برایمان باقی مانده این را هم مجلس یازدهم، خراب نکند. باید پرسید که منظور ایشان از باقی ماندن فقط یک کلمه انقلاب، تاکید بر از بین رفتن اسلام و جمهوریت است؟ منتظر توضیحات آقای ایمن آبادی هستیم.